Osteopathie

Osteopathie is een behandelvorm waarbij met de handen klachten worden verholpen door de natuurlijke lichaamsfuncties te herstellen. De osteopaat onderzoekt wat de oorzaak is van de klachten. Vervolgens verhelpt de osteopaat deze klachten door de vastzittende weefsels die de klachten veroorzaken te ontspannen, versoepelen en los te maken.

Osteopathie voor Baby's

  Start/Behandelingen/Osteopathie voor Baby's

 

Osteopathie bij Baby's

 

Mensen die bekend zijn met de Osteopathie weten wat een osteopaat voor hun kind kan betekenen. Ze laten hun baby vaak even "controleren", zoals dat in veel landen al een normale gang van zaken is. Andere ouders komen vaak op verwijzing van familie, vrienden, via het consultatiebureau of andere wegen, omdat er mogelijk "iets aan de hand is". Het is nooit te vroeg om een baby te behandelen. Vaak wordt gezegd dat baby's en jonge kinderen geen structurele spanningen in hun lichaam kennen. Indien er klachten zijn dan wordt vaak verteld dat dit vanzelf wel over gaat. Het is inderdaad zo dat enkele klachten met het vorderen van de leeftijd minder op de voorgrond komen te staan, zoals dat het geval is bij bepaalde vormen van oorproblematiek. Dat neemt niet weg dat vele baby's en kinderen enorm geholpen kunnen worden, waardoor niet alleen het leven van het kind, maar ook dat van de ouders wordt verbeterd. Denk alleen al aan de vaak gebroken nachten die een huilbaby met zich meebrengt, het niet goed kunnen zuigen of slikken tijdens het voeden, etc.

 

Mogelijke indicaties:

•    huilbaby’s
•    afplatting van het hoofd
•    asymmetrie van de schedel of het lichaam
•    asymmetrische heupontwikkeling
•    asymmetrisch bewegen van armen of benen
•    één kant van het lichaam negeren
•    overstrekken, krampachtig, niet geknuffeld willen worden
•    problemen bij het voeden
•    slik- of zuigproblemen
•    het hoofdje niet recht kunnen houden
•    extreem protest, huilen bij aan- en uitkleden door gevoelig nekje of schedelbasis
•    problemen met de stoelgang
•    hoofdpijn
•    buikpijn
•    chronische oorontstekingen
•    problemen met slapen
•    steeds naar de oren pakken
•    maagkrampjes, reflux (spugen)
De benadering van een zuigeling is anders dan die van een volwassene. Hier zal ook een anamnese (vraaggesprek) plaatsvinden, maar die verloopt via de ouders/verzorgers. Daarnaast zal de osteopaat de zuigeling goed observeren (activiteit, bewegingen, huilen etc.). Voor het onderzoek wordt het kind uitgekleed, op de onderbroek of de luier na. Het lichaam wordt eerst als een geheel benaderd om dan de afzonderlijke delen te doorgronden. De osteopaat zal de verschillende structuren zoals de schedelbeenderen, de nek, de rug, het bekken, de buik en eventueel de gewrichten zachtjes palperen (voelen) en bewegen. Er wordt NIET gemanipuleerd (gekraakt).
 
Een osteopaat besteedt veel tijd en energie aan het op het gemak stellen van het kind. Zij vindt het geen probleem als u uw baby helpt zich thuis te voelen door door hem tijdens de behandeling te voeden of hem een speentje, een knuffel of een doekje mee te geven
 

 

Zijn er averechtse reacties?

Er is een retrospectief onderzoek naar de veiligheid van osteopatische behandeling voor baby’s en kinderen gedaan. Er werd nagegaan of er meldingen waren van complicaties na een osteopathische behandeling. Binnen de groep van 502 kinderen werden geen complicaties als gevolg van de osteopathische behandeling gerapporteerd. De auteurs concluderen dat osteopathie een veilige behandel-methodiek lijkt op basis van de uitkomsten van het onderzoek. Hayes en Bezilla, 2006.
 
Reacties op de behandeling zijn per individu verschillend en kunnen dus variëren. Meestal voelen kinderen zich na hun behandeling goed en zijn ze rustig terwijl hun symptomen geleidelijk verdwijnen. Soms zijn ze erg moe omdat hun lichaamsenergie is aangewend voor het genezingsproces. Een enkele keer hebben kinderen een uitbarsting van energie naderhand als ze genieten van de bevrijding van hun spanningen en stress in hun lichaam. Een enkele keer kunnen ze zich niet op hun gemak voelen, dit is meestal het geval als gevolg van een kindje dat de aanrakingen als overprikkeld ervaart of als het vrijmaken van de vastzittende compressie niet volledig is geweest. Deze reacties zijn van voorbijgaande aard.