Waarom Osteopathie?
Op zoek naar de oorzaak
Chronische rugpijn, uitstralende pijn in arm of been, migraine, whiplash, slechte darmwerking, buikpijn. Veel mensen leven met klachten die niet makkelijk te behandelen zijn. In sommige gevallen zijn er middelen waarmee de pijn kan worden bestreden, maar die de oorzaak niet wegnemen, waardoor de klacht steeds terugkomt. In een dergelijk geval kunt u een osteopaat raadplegen. Een verwijzing van een arts is niet vereist. Osteopaten zijn opgeleid om op zoek te gaan naar de oorzaak van een klacht, die bijvoorbeeld bij chronische rugpijn soms wel eens kan liggen in spanningen van de schedel, wervelkolom of voet, waar de patiënt geen weet van heeft. Een osteopaat maakt los wat los moet zitten en doet dit met zachte handgrepen.
Het lichaam is een eenheid
De osteopathie gaat uit van de gedachte dat het menselijk lichaam een eenheid is. Dat lichaam bestaat uit verschillende systemen die elkaar in evenwicht houden en heeft een natuurlijk vermogen om storingen te verhelpen. Als het lichaam gezond is, gebeurt dat ook. Is het evenwicht verstoord geraakt, bijvoorbeeld door een ongeluk, ziekte of operatie, stress of slechte voedingsgewoonten, dan heeft het lichaam vaak hulp
nodig om het evenwicht te herstellen. Een osteopaat kan het lichaam daar bij helpen. Dat kan zijn bij het bewegingsapparaat, dat bestaat uit gewrichten, spieren en kapsels. Maar ook bij het bindweefsel rondom de organen en de schedel. Want bindweefsel rondom de organen en de schedelbotten zijn, net als spieren en gewrichten, altijd onderhevig aan verandering. Maar als er in dat proces iets misgaat door het vastzitten van structuren, kunnen er klachten optreden. Schouderklachten kunnen bijvoorbeeld veroorzaakt worden door spanningen van het bindweefsel rondom de lever. Een osteopaat is opgeleid om alle weefsels van het lichaam weer beweeglijk te maken, zodat het lichaam als geheel weer ongehinderd en pijnvrij kan functioneren.
Handwerk
De osteopaat is in staat om te herkennen welke weefsels van het lichaam minder beweeglijk zijn geworden. Bij een behandeling richt de osteopaat zich op die delen die een klacht in het lichaam veroorzaken. Het kan zijn dat de osteopaat een andere plaats behandeld dan waar de klacht zich bevindt. Het eerste consult wil de osteopaat weten wat de klachten zijn, welke er al eerder zijn geweest en welke behandelingen de patiënt al heeft ondergaan. Vervolgens onderzoekt zij het lichaam op bewegingsstoornissen. De patiënt ligt of zit intussen (in ondergoed) op een behandelbank. Na het onderzoek vertelt de osteopaat wat haar bevindingen zijn en welke behandeling zij nodig acht. De osteopaat werkt altijd met haar handen, zij gebruikt geen apparatuur. Met haar handen kan zij het beste voelen wat zij doet. De osteopaat zal in een behandeling proberen de oorzaak van een klacht weg te nemen, in de verwachting dat daarmee het lichaam in staat gesteld wordt zichzelf verder te herstellen. Behandelingen volgen daarom niet kort op elkaar.
Oorsprong
De grondlegger van de osteopathie was Andrew Taylor Still, een Amerikaanse arts. Hij stichtte in 1892 the American School of Osteopathy en legde daarmee het fundament voor de manuele geneeswijzen. In de VS is osteopathie sinds 1966 wettelijk erkend en geïntegreerd in de reguliere medische opleiding. Ook in Engeland heeft osteopathie een lange traditie. In Nederland is osteopathie nog jong en relatief onbekend, maar krijgt steeds meer bekendheid.
Organisatie in Nederland
De Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO) behartigt sinds 1986 de belangen van osteopathie in Nederland. De NVO houdt contact met overheidsinstanties en zorgverzekeraars en streeft naar spoedige erkenning van het vak osteopathie binnen Nederland. Naast het NVO is er het Nederland Register voor Osteopathie (NRO), welke toezicht houdt op de scholing en dagelijkse werkzaamheden van de osteopaat. De leden hebben aan alle Nederlandse examenverplichtingen voldaan en hun behandelnota’s worden door een groot aantal verzekeraars (geheel of gedeeltelijk) vergoed. W.M.A. Janssen-Kimmel voldoet aan de eisen die het Nederlands Register voor Osteopathie (N.R.O.) stelt aan de praktijkvoering en is dus geregistreerd in het N.R.O.